Dertler Bana Koşar Hep
DERTLER BANA KOŞAR HEP
Kasvetle gelip akşam, sürgülenince kapım
Hüzünüm sevincimi fersah fersah aşar hep
Senden sonradır ki ben sanki yanan çerağım
Kalpten oluk oluk kan, gözümden yaş taşar hep
Ko bu eski âşıkın orda burda sürünsün
Ko gördüğü her güzel senmiş gibi görünsün
Ben efkâra batayım, dağ dumana bürünsün
Cismin başka kucakta, sevdan bende yaşar hep
Ben gözüne hasretsem sen gözünü yumardın
Gönlüme eziyetten bilmem ki ne umardın
Sevdikçe kibirlendin, sevildikçe şımardın
Sende neyi sevdim ben aklım buna şaşar hep
Bilinmez gazabınla ayrıldık da hiç yoktan
Başka sevgililerle unuttun beni çoktan
Kırk yılın başında bir murad istesem Hak'tan
Sanki çağırmış gibi bana dertler koşar hep
Sen gibi vefasıza harcettim baharım ben
Şimdi bendi yıkılmış sularca çağlarım ben
El bilmez iştîyakım, içimden ağlarım ben
Eksiltemem zerrece dert coştukça coşar hep
(Kartal / İstanbul - 1979)
Zekâi BUDAK
(
Dertler Bana Koşar Hep başlıklı yazı
Zekai Budak tarafından
27.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.