BENİ DiNLE BÜLBÜL
Kanatlarından dökmüş kakülüme yaşları
Menekşeler ağlıyor Gül'den duydum ey bülbül
Kelebeğin konduğu yosun tutmuş taşları
Sabır diye bağrıma basıp koydum ey bülbül
Afeti devranım ben kurtulmam ahu zardan
Sakın sual sormayın ; münker nekirim yardan
Muhabbeti arz düştü gül yüzlü yare hardan
Duman sardı âfâk-ı' derde doydum ey bülbül
Bir bad-ısabah ile ister gönül gezmeyi
Güllerim soldu deyip vurma küflü kazmayı
Ey sunam ögrenmissin yadellerden üzmeyi
Dertleri tesbih ile bir bir saydım ey bülbül
Damla damla düşüyor yaş yaprağa terinden
Avazını ummanda duydun ben ta derinden
Sen aşıksın anladım gözlerinin ferinden
Gökkubblerde taklı yıldız aydım ey bülbül
Harun’im ahvalini bilirim deyyu deyyu
Bülbülüm dermanını bulurum deyyu deyyu
Ahd ü zaman da olsa gelirim deyyu deyyu
Gönüller hareminde bende beydim ey bülbül
Âfâk (Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü.
Ahdâs ( dertli )
HARUN YILDIRIM
(
Beni Dinle Bülbül başlıklı yazı
Harun Yıldırım tarafından
26.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
