YÜREKLERİ KANAYAN KADINLAR


Ağladım, hem de çok ağladım,
belki bir gökyüzü kadar ağladım,
acılarımı bir kağıt parçası gibi buruşturup,
dipsiz bir kuyuya atıp,
öylece çekip gitmeyi istedim.



Her kadının yazgısı mıydı bu?
yüreğinde kırılan bir dalın öyküsünü taşımak,
ve o öyküyle ömür tüketmek.
gülüşü güzel ne kadınlar vardır,
yürekleri hep kanayan...



hayat hep kanaya kanaya yaşamak mıydı?
ve yaşarken ölüp ölüp dirilmek miydi?



kendimi bir şiirin içine kapattım,
şiirler ağladı yazgıma,
ve dilime küfürler yapıştırdım edebimi aşan
hayatın  taa ....'na koyan,
her gittiğim yerde bir iz bıraktım 
acıma ortak olan...




Melike Melis / İstanbul

18 Eylül 2013




( Yürekleri Kanayan Kadınlar başlıklı yazı Melike MELİS tarafından 19.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.