Bu Akşam Gün Batarken Gel
yıllar geçse de unutulmaz, filmleri gibi eski zaman aşkları da
hatırlıyorum, kadraja sığmayan siyah beyaz bir film şeridiydi sanki bakışların
belki de “bu akşam gün batarken gel” diyecek kadar aşığım sana hala
saat sekiz sularında , bir Müzeyyen Senar şarkısında
"sulh bir hatıra oldu", hüzzam makamında “ey gül-i bağ-ı eda”…
konuşurduk uzun uzun ayrılığın çizgi ötesini
derin bir sessizlikten sonra başlardı akşamlar
akşamlar ağır bir romanın satır aralarında ağırlardı ikimizi
sonra sen gittin, geriye sayfa arasında unutulan bir resim kaldı
şu denize attığın kelimelerden sonra hani
bir gece vaktiydi, bitti…
mehmet gökhan damar
(
Bu Akşam Gün Batarken Gel başlıklı yazı
Gökhan Damar tarafından
18.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
