gün geçmişe karışmadan
son bir hak tanınır töreye
işte o an, ışığın öldüğü zamandayız
yıldızların dans ettiği, siyah elbiseli mekanda
yaşta sınır yok
ve damlı girilmez yazısı tepemde
herkesin sustuğu andayız, dj'in öldüğü zamanda
yürüdüğümüz tüm sokaklar aleyhimize koşuyor
ve vakit yavaşça salınıyor boğazımdan aşağıya
her adımda düne yürüyorum
belediyenin açtığı çukurda
herkesin bir sonu vardır
ama bu benim sorum değil
sessizce çığlık atıyorum, sesimi duyan var mı
buradan çıkmak istiyorum
aslında sessizce ölmek istemiyorum
pazar günü susurluk kazasında
ya da gözlüklü bir uğur mumcu suikastinde
gazetelere manşet olmadan
kızılay çadırları açılmadan
buradan çıkmak istiyorum
ve yalın ayak yürüyorum
camlar üzerinde can veriyor nefes alışlarım
düzce'de bir enkaz altında
ankara'da bir trafik kazasında olmasın
istanbul'un bakire sokaklarına şehirler konarken
belediyenin açtığı herhangi bir çukurda ölmek istemiyorum
*Orhan Veli Anısına..