Yeter’ ki düþme.

Yeter ki düþme, seni ayaklar altýna alan çok olur

Dönüp’ de hiç kimse, bakmaz yüzüne,

Dost olsa gören,

O bile bir anda ortadan kaybolur.

 

Yeter’ ki düþme.

Düþersen ne halin sorulur ne de senin hatýrýn

Aklýna gelir de, eski dost sandýklarýn,

Ýþte o zaman bir anda bakmýþsýn

Sýkýlýverir canýn.

 

Yeter’ ki, düþme.

Düþenin bu devirde olmaz dostu,

Etrafýnda,,

Dost görmek mi istiyorsun mutlaka giymen gerek postu,

Postun yoksa dostun da olmaz,

Arama etrafýnda dostu.

 

Yeter’ ki düþme.

Kimse etrafýnda eskisi gibi dolaþmaz

Yolda görse giderken

Eskiden yerlere kadar eðilen yüzüne bile bakmaz.

Durup da hal hatýrýný sormaz.

Yeter ki düþme…

A.Yüksel Þanlý er