Kıskandım
Geç kaldım vuslata mecnuna döndüm
Çölde sana esen yeli kıskandım
Savrulup dağılır kumral saçların
Yüzüne dökülen teli kıskandım
Çekilmez dumansın karlı dağımda
Ömrümü adadım gençlik çağımda
Gonca güldün açan saklı bağımda
Dalına uzanan eli kıskandım
Sensizliği yaşar derde banarım
Her nefes alışta durmaz anarım
Söylemesin kimse sonra yanarım
Adını söyleyen dili kıskandım
Yoluna kurbandır anla bu fani
Kıymetin bilemez acıtır teni
Hoyratça kucaklar incitir seni
Kemer olup saran beli kıskandım
Ayrılık kadermiş bahane buya
Gülüşün kalsaydı bana hediye
Gelmez oldun sılam yâd eller diye
Yürüdüğün tozlu yolu kıskandım
ARİF BARAN (ARİFCE)
(
Kıskandım başlıklı yazı
ARİFCE tarafından
26.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.