Seni Yazmaya Korkuyorum

Her þeyim sensin artýk

Düþündüðüm, güldüðüm, aðladýðým ne varsa

Sadece bir yere sýðdýramýyorum seni,

Seni yazmaya korkuyorum

Ya büyüsü kaçarsa, ya beðenmezsin diye

Gün doðumu gibisin, ne tam aydýnlýk ne tam karanlýk

Anlamýyorum seni ya ben paranoyak ya sen deðilsin aþýk

Korkuyorum belki de sevmek ve sevilmekten

Önceki canýmýn yanýþlarý geliyor kalbime

Ne kadar acý varsa geçmiþten, gözlerimde þu an

Ona ne þiirler ne þarkýlar yazmýþtým

Karþýlýðýný da aldým ama;

Kimse bu kadar güzel ihanet edemezdi bana!

Seni yazmaktan korkuyorum

Ya yine ihanet çalarsa kapýmý hiç ummazken?

Hiç senden söz etmiyorum kalemime

Onlara bir anlatsam seni dinlemeye doyamazlar ama…

Seni yazmaya korkuyorum

Hangi kelimeler layýk ki sana?

Mesela hangi noktalama iþareti anlar beni?

Derdimi hangi sýfat anlatýr?

Zorlamýyorum ellerimi korkuyor iþte…

Sensizlikten korkuyor

Gidersen seni yazdýklarýmla baþ baþa kalmaktan,

Yalnýzlýkla kol kola bunlarý okumaktan korkuyor

Seni yazmaya korkuyorum

Çünkü seni kalbime yazmýþým