Aslında hiç acıtmıyorki yokluğun diyebilseydim keşke
Bir kavuşup sarılabilsek bütün zamanlar duracak
Yaralarımızın hepsi bir bir iyileşecek biliyorum
Hadi öyle gelki sensizlik utancından alıp başını gitsin
Saklımda olan sevdan ukte olup kalmasın içimde
Bak adını duyuyorum sanki her yürek atışımda
Yüreğini yüreğime emanet edeceğini düşündükçe
Titreyen bir yaprağa sıkıca tutunan çiğ tanesi oluyorum birden
Çocukların ellerinden gökyüzüne süzülen balonlar olup uçuyorum
Hadi ellerin yüreğimden yüreğine giden bir sevda köprü olsun
Yüreğimizde nakış nakış ilmek ilmek dokuyalım aşkımızı
Her ilmekte her nakışta seni hep seni anlat hiç usanmadan bana
Ben adına şiirler yazıp kulağına fısıldayayım usulca
Sonra gülüşünden hiç durmadan doyasıya öpeyim yar.
Songül BÜYÜKPINAR
