Dipsiz kuyular kadar yalnızım a dostlarım
Beni bırakıp uzak diyarlara kaçtınız
Oysa her gün sağımda solumda ne çoktunuz
Birazcık zoru gördünüz nasıl da göçtünüz
Hüzün o vakit çöktü ağır ağır başıma
Kimsesizlik o an soğuk su kattı aşıma
Neler çektim de geldim ben bu orta yaşıma
Yetti artık ya çek git ya da çık karşıma
Gidin hepiniz benden çok ama çok uzağa
Gözlerin erişemeyeceği son durağa
Seslerin asla duyulamayacağı çağa
Bütün hüzünlerim ki toptan kalksın ayağa
Tayfayım bu yokluk gemisinde kimsesi yok
Sayfayım âlemin kitabında imzası yok
Kul köleyim feleğin çemberinde hizası yok
Aşkın tarafında canın kimi kimsesi yok
Yalnızım şimdi kocaman yalnızım sorma
Bir sevdaya ölesi mahkûmum şimdi bilme
Bir güzele meylim o kadar ki merak etme
Ağlamamın sızlamamın bir çaresi olma
Karayım şimdi kalbi kapkarayım kime ne
Tahtı kırığım şimdi tahtı kırık kime ne
Bahtı karayım şimdi bahtı kara kime ne
Yalnızım şimdi hem de çok yalnızım kime ne
Yarayım şimdi üstü kabuk altı yarayım
Gözyaşıyım şimdi üstü kuru altı yaşım
Kanayanım şimdi kalbi içten kanayanım
Yanayım şimdi durmadan aşkına yanayım
Dipsiz kuyular kadar yalnızım a dostlarım
Ne aradınız bu hasrette ne de sordunuz
Beni tek başıma koyup hicrana yordunuz
Suçluymuş gibi sormadan noktayı koydunuz