Şimdi umut sokağında,
Üryan hülyalı kaldırımlarda sahipsiz üşür yüreğim..
Hayallerimin ayak bağları çözülmüş,
Eğilip bağlamaya mecal arıyorum..
Şerha şerha damlıyor yüreğime,
Sol yanımda en acınası hüzünler..
Hani diyorum;
Şimdi aldığım nefesimle
Yaslasam başımı huzura,
İki büklüm mutluluğumla seyre dalsam
Son nefesimi vermeden..
Sümük gibi beynime yapışan hatıraları
Kaç tekme vursam terk eder acıyan yanlarımı ?
Hezeyan edilen düşlerim bitik.
firak edilen düşlerim yitik.
Ne gitmelerle gittim de kendimden,
“Ben” yine ben’lerden az öteye gidemedim.
Dünyanın hengame meydanında kaç defa vuruldum da.
Ilgıt ılgıt ölüm duraklarında
savruldum durdum!
“Seni de vururlar ey acı” demişti biri
Çok mu efsunlu şu acılar?
Neden hala vurulmadı.!
Gözyaşlarım akar kuruyan dudaklarıma,
Fersiz gözlerim kapanır,
Viran edilmiş gönlümde, ne çok tecrid edilmiş sahipsiz düşlerim varmış..
Topladım usulca, koydum heybeme..
Dünya dedim,
Sustum.!
Suskunluğum armağan olsun,
içimde direnen vaveylalarıma.!
Sükutun da rengi vardır..
Ah keşke diyorum,
Lakin heyhat!
...
Semra'm Öztekin
(
Kaybolan Düşler.. başlıklı yazı
SemraÖztekin tarafından
18.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
