Nice tükeniþler yaþadým;

Bedenimde, zihnimde ve ruhumda.

Sessizlik þifa verir, demiþ Mevlana;

Oysa ben sessizliði bulamadým,

Düþüncelerin istilasýndan

Ve bitmek bilmeyen yakarýþlarýn girdabýndan.

Asla rahata ermedi þu fani beden,

Huzur görmedim

Ve sevdim herkesi,

Dostmuþ, düþmanmýþ

Bilip bilmeden.

Zormuþ gerçek dosta kavuþmak,

Ýmkânsýzmýþ her daim mutlu olmak;

Aslýnda bir hayalmiþ

Umduðunu bulmak.

Dile gelse gönül,

Neler neler söyler,

Bilirim ki bana dair ne varsa,

Haykýrýrým her daim taþ duvarlara,

Aðýtlar yakarým,

Sýrdaþým sadece duyduðum yankýlar.

El yordamýyla bulurum yolumu,

Tutmak isterim ellerinden;

Kayýp gidenlerin hayali gitmez

Bir türlü yaþlý gözlerimden.

Kimi güler ardýmdan,

Kimi ise sessizce bekler,

Vurmak için arkamdan.

Ne ahlar fayda eder ne de yakarýþlar,

Bilirim ki çaresi beklemektir

Ve zamandýr tek ilacý.

Hicraný terk eyledim,

Bilirim ki, vuslata ermek

Bana da haktýr.