Ne çok maraza em saydım seni.
Ne çok ateşlenmelerimde serine sardın beni!


Hayatıma girdin gireli.
Hatırlamıyorum sensiz atlatabildim mi, her hangi bir badireyi.

Çocukluğumun yaralarını sardın sabırla,

Sükûnetle karşıladın gel-gitlerimi her dolunayda.

Kasırgalara kanat olduğumda bile,
Bekledin yere çakılmamı hafifletmek adına.
Yüreğinin amortisinde.
 
Çocuklarımın tırpanalarında sana kanadım.
Her damarımın çekilmesinde kollarına sığındım.

Kar yağdığında güvendiğim dağlarıma,
Kızak oldun eteklerine inmelerime,
Çığ altında kalmayayım diye.

Vurgun yediğimde hayallerimin diplerinde,
Hiperbarim oldun, nefes aldım ciğerlerinde.
 
En çok, en çok ta benden gayrısından vaz geçişlerine,
Sensiz kalma isteğime sessizce iç çekişlerine,
Benli her şeye boyun eğişlerine“aşk” dedim ben.
 
Amaaaa!
Aşkın, yüreğimin acısına bile em olmaya soyunduğunda,
Başka bir tanımını buldum yeniden!.
 
Sevinin literatürüne yeni bir sözcük ekledim ben.
 
Veeeee!
Dedim ki,”aşk “sensin, sen!
 
 
 

( Dedim Ki,”aşk “Sensin, Sen! başlıklı yazı AKKAN tarafından 13.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.