KÂFİR

Kâfir, küfredendir bir kere. Haktan ayrılan sapkınlığa düşen. Allah’ın varlığını reddedendir. Müslüman olmayandır kâfir! Ama bu yazının mevzusu sevgili ile ilintili olandır. Mecazen sevgilidir kâfir, sevdiğine kan kusturandır. Acımasız, zalim kimsedir.

Kâfirliğinden utan sevgili, seviyor görünüp çile çektirmenden utan!

Aşkından utan, aşkına sahip çıkmamandan utan!

Aşka gelelim:

Sana kâfir desem imana gelir misin bu aşkta?

Sevgilidir hedefte olan, saklı olan mana onadır bu kelimede ayan beyan. Ayrılığıyla aşığını mahveden, cilvesiyle helak eden, işvesiyle raydan çıkartan, kahrıyla viran eden, hüznüyle giryan eden, varlığıyla şad eden yokluğuyla naşad edendir sevgili!

Kâfirdir o!

Zulmedendir sevdiğine, perişan eyleyendir o zavallıyı.

Ah sevgili! Kâfirimsin, kâfi değil mi bu iltifat! Bu zulme bu kelime anca denk gelir.

Murat odur ki imana gelsin sevgili bu aşkta, demini bulsun, tava gelsin, hizaya… Aşka gelsin ve aşkı uğruna tövbeye girsin.

Koşagelsin aşığına, oynayagelsin, güle gelsin baharda!

Kâfirliğini yıka gelsin, tertemiz gelsin.

Zulüm bir sana yakışır bu kadar, bir cana eziyet vermek de… El ne karışır çileye namzet olan âşık o çileyi veren maşuk! Aşkın kanunu bu! Ya çekersin ömür boyu ya çektirirsin, ortası yok bunun.

Sanadır nidam!

Yürek paslanmadan bir demir sac gibi, kirlenmeden beyaz bir gömlek gibi yüreğinden gelen her ne ise gelsin gayri.

Sanadır hitabım!

Nedim gibi feryadım var âleme sen çevirmeden beni vereme,

“Tahammül mülkünü yıktın Hülagu Han mısın kâfir

Aman dünyayı yaktın ateş-i suzan mısın kâfir”

Kalbimden kan çek kalemine mürekkep diye ve onunla yaz ayrılığının dilekçesini.

Gözlerimden yaş çek sözlerine sürme diye ve sür beni gönlünden ötelere

Şırınga bakışlarınla canımdan can çek, bırakma ardında senden kalacak hiçbir izi.

Bakışını dokunuşunu öpüşünü yakışını sil gitsin benden.

Can çek ruhumda enjekte yakışlarınla. Ne derin bir mana saklı sende, anlayamadığım, sırrına vakıf olamadığım.

“Müftü efendi bize kâfir demiş

Tutalım ben O'na diyem müselman

Lâkin varıldıktan ruz-ı mahşere

İkimiz de çıkarız orda yalan” Nef’i böyle yazmış biz müftü yerine sevgili diyelim ve anlayacağımız şekle çevirelim şiiri.

Bana kâfir demiş sevgili, bırak desin. Şimdi tutalım ben de ona Müslüman diyeyim. Yarın mahşer gününde hakkın dergâhında ikimizde yalancı çıkacağız her nasılsa! diye.

Ah sevgili sana kâfir demek imana gelmektir.

Seni de aşka beklemektir.

Aşkı sende bilmektir.

 

( Kafir başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 4.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.