Öyle bir zaman gelecek ki ardıma bakmadan gideceğim
Aklım ve yüreğimde kalıcaksın üzmeden silineceğim
Gidince acım hep yara gibi saklı kalacak bedenimde…
Bil ki sol yanım hep eksik kalacak sana hasret gidişimde…!
Dinmeyecek olan yaramsın sen benim…
Dinmeyecek olan yaramsın ki unutmayacağım yıllarımı bırakacağım sana….
Asla bitirmedim seni kelimeleri yetmeyeceği kadar arayacağım…
Yüzüğümü bıraktım taşımayacağımı ve ağlayacağımı bile bile...!
Üşüyeceğini ve buz gibi havalarda gözyaşını sileceğini biliyorum…
Herkes mutluluğa şemsiye açarken sen kara bulutları önüne alıcaksın biliyorum…
Güneş artık hiç ısıtmayacak ne içimizi ne de günümüzü …
Şarkıların her kelimesinde özlem olucak ikimizde mecburuz gitmeye…!
Hayata asılı kalamadığım için değil bu gidişimde…
Yaşadıklarım her uykuda ,rüyalarımda uyanışımda…
Yalnızlığım acılarımı daha da derinleştiriyor ama…
Ruhum uzaklaştı bu yerden bedenim dursa ne hacet…!
Sen hayata hiçbir şey yokmuşcasına açtın gözlerini belkide….
Usul usul kalktın kahveni hazırladın her şeyden uzaktın belkide…
Ben biliyorum bu sonun nasıl olucağını acıtsada unutucaksın sende…
Gitme diye başladın kuyuya düşen inanmaz gözlerin tam karşımda…!
Sorsaydın bir kere mutlu muydum her günümde…
Her gece şiir yazmaya devam ederken üşüyen ellerimle…
Hiç sordun mu seni derinlere saplayan nedir suskun yürek diye…
belki kalırdım yanında üzme derdim kulağına fısıldarcasına….!
Vicdan sorgulaması yapma sende artık anla bilerek girdim bu yola…
Bizim için yapılacak bir şey varsada bakma arkana git yoluna…
Bu bizim en büyük merdivenimiz miş beraber çıkıp sırayla inmek…
Anladım mutlu olmak yasak yarınlardaysa zor tozlu anıları silmek…!
ÖMRÜM PINAR ÇALGAN--2013
