Bir öykünlük avuntudur 
Aşığın gönlündeki sevda
Oysaki 
Ne başaklar yüz sürdü tohumundan
Ne hasatlar kaldırıldı yığınlarca 
Toprak nadasa bırakılsa da
Yazgısı hiç değişmedi
Hep ekildi 
hep sürüldü
Defalarca...



Bilselerdi ki
Bir hasatlık canımın kaldığını
Kışın zemheri soğuğu
zamansız soldurmazdı çiçeğimi
Şimdi kargaların
Aç kursağını kolluyor eğrilen dalım
Göçmen kuşların dönüşü olmayan 
Ömürleri biçiliyor sevdama
Bu kadar olumsuzluklara rağmen 
Yine de pes etmiyor bu gönül...



O zaman dayan yüreğim! 
Dayanmalısın sen biraz daha 
Bilirim ki;
Her fırtına sonrası
Binlerce tohuma ötelenir toprak
Ve her tohum
Binlerce filize durur düştüğü yerde
Sevda da işte öyle bir şey 
Bir esmeye görsün
Alır savurur seni ve saplanır kalırsın
Bir sevdalının gönlünde...


Kardelen
Serap Sönmez

( Sevdaya Öykünürken başlıklı yazı KARDELEN tarafından 29.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu