Bülbül çile çektikçe uğruna verdasının,
Güller bülbüle inat koku salarmış dile...
Gül gözyaşı döktükçe uğruna ferdasının,
Sevgiler güle inat dolarmış karanfile...

Gözümde Leyla gibi afeti alarasın!
Gönüllere hükmeden hâkimi dilarasın!
Bitirdin beni bende oysa sen gülarasın!
Hükmü mü var bülbülün dalında solan güle...

Doğmadı ki ufkuma hayalimdeki seray,
Çürüttü zindanında imdat eylemez miray,
Yakmadı yüreğimi alev almadı koray,
Gülistanda biçare nalân olsam nafile…

Yüreğimde ateşin alevlenir her seher,
Gül kokulu gerdana değer katar mı güher?
Cehennemden de beter senin olmadığın yer,
Sevdalı gözlerine yakışıyor mu hile?

Sen Aslılar Keremler Şirinler sevdasısın!
Âşıkların sevdiği yürek elfidasısın!
Ufuklarda ufkumun inleyen sedasısın!
Ne hallere düşürdün! Terk ettin güle güle…

Can cananı severmiş canından öte candan,
Lâl eyledi gözlerin olamadım sühandân,
Tandan kalan nameler eyler gamzeni handan,
Düşürmesin bu sevda seni bendeki hale…

Değer vermiş olsaydın bir kez bendeki sana!
Senden aldığım güçle meydan okurdum bana,
Sevdiğim sensin diye haykırırdım cihana,
Sevda sokaklarına terk ettin bile bile…

Ankara-24.05.2013
Ümit Zeki SOYUDURU
( Gül-i Ra’nâ başlıklı yazı Ümit Zeki tarafından 26.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.