yorgunum çok yoruldum ustam
hayatın uzun gel gitlerinden
hırçın denizlerde savrulur gibi
bir o yana bir bu yana savrulup durmaktan
bıktım ben ustam iyi niyetimden vurulmaktan
yüzüme gülüp sırtımdan vurulmaktan
kendimden çok başkaları için yaşamaktan
yoruldum çok yorgunum ustam
yüreğim paramparçayken yüzümün gülmesinden
içim kanağlarken iyiyim ben demekten
hayatın bir gün banada gülecegini beklemekten
aç yatıp tok görünmekten
her gün kırılan kalbimi teselli etmekten
sele dönen gözyaşlarımı kendim silmekten
yoruldum
yorgunum çok yoruldum usta
ne çok acı çektiğimi kimseler görmüyor
yaşarken ölüyorum kimseler bilmiyor
uçurumun kenarındayım
ha düştü ha düşecek bir halde
tut ellerimden bırakma beni
hayatın acımasız ellerine
bu hayat yordu beni
yoruldum çok yorgunum ustam
bu hayatın agırlıgı ezdi yordu beni
taşıyamıyor artık bu yorgun bedenim
yorgun omuzlarım yorgun titreyen dizlerim
bittim ben yoruldum son nefeste gibiyim
başımı omzuna koyup biraz aglasam
bütün dertlerim geçip giderrmi usta
son nefeste olsam kimsem yok senden başka
yolum uzun yolum çile dolu
gözlerim yaşlı yüregim yaralar içinde
sen tut ellerimden bırakma ellerimi
ben çok yoruldum çok yorgunum usta
(
Yorgunum Ustam başlıklı yazı
hanife duman tarafından
22.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
