Yazılmıştı mısralar, dile
gelen o sızılar!
Bir tanem hiç bilir miydim aman verir miydim?
Senin sessizlik içinde fark ettirmeden üzülmene
Sen görünmezler de seyir halinde sanki sezendin
Nerden bilirdim, hiç hissettirir miydim, bilseydim
Ancak bilmelisin ki hasretti sineden dile gelenler
Mısralar halinde şekillenip güfteleşen tüm şiirler
Gönül titremeden, dil kitlenmeden her süzülenler
Efkârın harmanıydı sensizlikte çekilen tüm çileler
Benden soğumana sebep olacak tüm şiirlerim yırtılır
Hatta silinip atılır ve bilmelisin ki mutlaka unutulur
Meğer nasıl şiirlermiş ki sende tesirini
sürekli artırır
Seni benden uzaklaştırır, hüznü yaşatır, hep ağlatır
Ha dilim dursaydı, sinem kurusaydı yazar mıydım
Bir daha şiir yazmayı bırakırdım, asla yazmazdım
Sensiz hiç olamazdım, melaline hasret kalamazdım
Seni hiç görmesem de, üzülmene sebep olamazdım
Oysaki senin için yazdım, hasretineydi tüm kahrım
Sen beni hiç anlamadın kayıplarda garip yaşayandın
Çaresizdim, ne yapmalıydım, şiirlere ancak dayandım
Ama bilmeden seni uzaklaştırdım, bir selamınla
anladım
Mustafa CİLASUN