Online Üye
Online Ziyaretçi
Dün seni gördüm, düşle gerçek arası.
Hiç böyle görmemiştim.
İçim kıpır kıpır oldu, liseli aşıklar gibi
O kadar yakındım ve sen o kadar yakındın ki,
Mis kokunu içeme çekerken,
Parmağımı uzatsam, dokunacaktım tenine.
Kollarımı açıp sımsıkı sarıp sarmalayıp,
Yüreğime sığdırasım geldi.
Ama...
Ben... Ben yaklaştıkça sen uzaklaştın!
İçimde uhde kaldı.
Aldığım nefes gibiydin,
Demek ki ben seni yasaklarda sevmişim...
Hoşça kal, görüşürüz diyerek gittin.
Peşin sıra sürükleyip götürmeni isterdim.
Ayaklarım öyle ürkekti, öyle korkaktı ki
Sana bir adım gelemedim.
Bir an gözlerine baktım.
Haykırır gibiydi, ne dediğini anlayamadım
Zeytin karası gözlerindeki nameleri!
Ve kıskandım seni kendimden…
Demek ki ben seni yasaklarda sevmişim...
Elimi uzatsam, uzatamam...
Korkarım boşluğa dokunmaktan,
Halbuki ben sana dokuna bilmeliydim!
Ah elimi bir tuta bilsen,
Yüreğimde ne yangınlar çıkacak ve bir kıvılcım yetecek.
Gönül bahçeme ektiğim, tohumlar filizlenip yeşerecek.
Ne olurdu? Saçlarıma aklar düşene kadar,
Karla karışık yağan sağanak sen olsaydın.
Rahmet diyerek açsaydım kollarımı,
Tepeden tırnağa, yüreğimin derinliklerine kadar
Damla damla işlese idin ruhuma...
Hazırım sevdanla sırılsıklam olmaya,
Ah! Bir bilebilsen!
Ben seni yasaklarda nefesim gibi sevdim…
Ah bir görsen!
Mustafa Karaahmetoğlu
12.05.2013