Online Üye
Online Ziyaretçi
Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN
Yorum Can dostum sevgili ağabeyim Arif ATEŞ
Yalnızlık pınarından
Bir yudum sen içtim dün gece
Bir eyvah düştü yüreğime
Geriye doğru esti zaman
Yorgun ve kararsız
Gözlerimiz buluşunca buz kesti hatıralar
Uyandım
Sen yoksun…
Nasıl anlatayım ki?
Kelimeler kifayetsiz
Cümleler arsız
Keşkeler ile kurtarmak mümkün mü
geçmişi?
Yitik bir hayatın kollarında
Mevsimsiz sevdalardayım
Sen yoksun…
Şafaklar siperde
Güneş askerim olmuş
Geceyi kurtarmaya doğuyor üstüme
Tüm zarafetiyle açmış akşam sefası
Sabahın köründe
Çiçeklerin isyanı var
Daha güller solacak
Ağaçlar kuruyacak
Sen yoksun…
Alacaklıyım hayattan
Sevdiğim kadar sevilmeye
Usulca bırakıyorum gözyaşlarımı
Kimseyi incitmeden
Kayıp gidiyorum ellerinin arasından
Şimdi bir sarmaşık çiçeği dikeceğim
bahçeme
Hayatı sarıp sarmalayan
Sen yoksun…
İkibinonüçNisanayınınyedincigünü/Ankara