daha dün yanımdaydın
bu gün yoksun
sanki bir anda yanımdan
 kuş olup uçtun
acıyla feryat ettim
duyuramadım sesimi
yere göğe yazsam
anlatamam sana sevgimi

hani ben en çok sevdiğindi m
hani ben senin canın ciğer indim
ben sensiz yaşayamam ölürüm derdin
söylesene nasıl beni bırakıp gidebildin

bu gün ilk kez yokluğunu hissettim
telefona uzanıp sesini duymak istedim
kendi kendime teselli verip
yokluğuna alışmalısın dedim
bu gün ilk defa yokluğunu hissettim
ben bu gün sessizliğinden
sensizliğimden bittim

canımın acısını kalemime akıttım
acımı topraklara eker gibi
sayfalara  şiirlere ektim
ben seni ölürcesine sevdim 
böyle bir acıyla
beni nasıl bırakabildin

şimdi her anım cehennem azabı
bırakıp gitmenin var mıdır bir izahı
kalbime açtığın derin yarayı
kavuşmamıza sakladım
ağlamayı sızlanmayı
isterdim canında can olmayı
seninle yaşayıp seninle varolmayı








( Yokluğunun İlk Günü başlıklı yazı hanife duman tarafından 5.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu