Bir hayalin sürecinde
Gül dedi kadın
Güldü çocuk
Gül açtı gözlerinde 
Gülmeye hasıl kısırlığında



Oysa sürgündü çocuk
Nadas yüreğinde hiç ağırlayamayacağı kadar bir doluluk
Ekimsiz bir düşün kangiren gülüşlerince
Güldü çocuk güldükçe
Tek hedef
Kusursuz bir insan olma çabalarınaydı dayatıldığınca



Ahh dedi yürek
İsyan etti çocuk
Kadın sustu
Çocuk güldü 
İnadına inadına 
Sırıtırcasına



Hayat neydi onun için
Kadın kimdi 
Belki bir anne
Ya da bir melek miydi
Beyaz bulutlardan düşlediğince



Ve çocuk gitti
Hiç ardına bakmaksızın
Kadın daldı ardından 
Hiç gözünü ayırmaksızın



Bir ses duyuldu ansız/ın
Bir çığlık! Yandım diyen
Kadın koştu
Bir çığlık da ondan!
Öldüm diyen
Çocuk gülümsüyordu 
Kadın ağlıyordu
Hayalleri gözyaşın(d)a boğuldu
Kangren gülüşlerince



Not;
Neydi hayat?
Birilerine gülmeyi dayatırken
Yanmak mıydı güldüğünce?
Ya da gülmek miydi yandığınca?
İşte bu hiç öğretilmedi! Yaşadığınca...



Kardelen
Serap Sönmez
04.04.2013

( Çocuk Ve Kadın başlıklı yazı KARDELEN tarafından 4.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu