Gül

 

Aczini ikrarla, düşünüp sonu

Rabbini bilene kul derler oğul.

Sayısız olsa da herkesin yönü

Menzile varana yol derler oğul.

 

Yunus'da çağlayan, gönüller yapan

Nemrut'da dağlayan, küfüre sapan

Gâfilin ağzında taş atan sapan

Âlimin süsüne dil derler oğul.

 

Şeytan yuva yapar nefrette, kinde

Kibir boy gösterir şöhrette, ünde

Her "dostum" diyene, kanma; zor günde,

Terkedip, gidene el derler oğul.

 

İblisin sanatı, ağ, tuzak kurmak

Mü'minin görevi Hakkı haykırmak

İnsana yakışmaz bir gönlü kırmak

Kelâmın hasına, bal derler oğul.

 

Kalplerdir en güzel sığınak, mekân

Sevgi ol, gönülden gönüle akan

Akıl süzgecinden geçmeden çıkan

Sözün çirkinine kal derler oğul.

 

Mâzi olur herşey ömrün sonunda

Sitem, beste yapar, sesin tonunda

Ayaklar titreyip, baston önünde

Bükülen kısıma, bel derler oğul.

 

Her gelen dünyaya bir bakar, geçer

"Can" denen, kafesten, gün gelir uçar

Nice bahçelerde çok çiçek açar

Bir tek Resûl'üme gül derler oğul.

Bir tek Resûl'üme gül derler oğul.

 

Mecit AKTÜRK

( Gül başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 13.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu